Religie. De verering, als waren ze goden, van levende mensen
Religie is het geloof in bovennatuurlijke verschijnselen of mat andere woorden verschijnselen die buiten de natuur, niet werkelijk bestaan.
Die vormen van die verschijnselen zijn vooral mensen (voorouders, goden, god de vader, heiligen, duivel(s) enz.) maar ook dieren (totemisme) en objecten zoals de zon en de maan. In mijn doctoraatsthesis heb ik de stelling (die ook in Boek 2 uit 2014) ontwikkeld dat de oudste voorstellingen van bovennatuurlijke wezens gegroeid zijn voorstellingen van wat levende mensen waren geweest. Concreet: die voorstellingen waren gebaseerd op wat levende mensen waren geweest, overleden waren en zo voorouders werden.[
In onderstaan voorbeeld van een kind waarvan men denkt dat het goddelijk is komen een aantal aspecten voor die in de vooroudercultus wereldwijd voorkomen of voor kwamen.
Het geloof dat reïncarnatie van de ziel, dit is de zielsverhuizing van de ene (levende of dode) mens naar een andere levende mens mogelijk is. In onderstaand voorbeeld is die zielsverhuizing slechts tijdelijk.
De verering van levende mensen als waren ze een god of een kwam en komt op meerdere plaatsen in de wereld voor. Tot vandaag.
De Dalai lama wordt bv. beschouwd als een tulku, een gereïncarneerde lama (Tibetaans voor goeroe of leraar). De Tibetanen geloofden/geloven dat de ziel van de Dalai Lama reïncarneerde in een kind dat na de dood van de juist overleden Dalai Lama. Monniken ‘wisten’ wie dat kind was. Zo werd de huidige Dalai Lama, die in India leeft, geselecteerd.
Het geloof in reïncarnatie van de ziel was een onderdeel van de oudste van alle religies, de vooroudercultus. Zowel in Australië, China, Zuidwest-Azië, Europa als Afrika geloofde men dat de ziel van een overledene overging in het lichaam van een nieuwgeborene. Een overblijfsel daarvan is vandaag de gewoonte dat men kinderen noemt naar overleden grootvaders en grootmoeders. Kijk bv. naar het Belgische en het Nederlandse koningshuis. In wat overblijft van de adel is dat ook nog een gewoonte. Zo hebben zeer veel nakomelingen van de Franse adel tot vandaag verfranste Germaanse namen. Arnaud was Arnold, Louis was Lodewik, Charles was Karel enz. Het volk daarentegen houdt daar vandaag nog weinig aan. Voornamen zijn nu die vaak die van zangers, acteurs en andere bekende mensen. Zelf zou ik een dochter nooit Gaga of Madonna noemen, maar wie het eens proberen wil…
In een artikel uit 2008 (gepubliceerd in een Vlaams blad dat koppen noch voeten afdrukte waardoor ik niet meer kan uitmaken welk blad het was) beschreef Nick Meynen het bezoek van Goedele Liekens aan een meisje dat vereerd werd als een godin. Sheerja, toen 8 jaar, was de reïncarnatie van Taleju, een vrouw die eeuwen geleden de vriendin van de Nepalese koning was. Toen de koning seks wilde vluchtte ze om nooit meer terug te keren. Ze vertelde de koning in een droom dat ze later zou reïncarneren in het lichaam van een meisje van de boeddhistische Shakyagroep, zilver- en goudsmeden. De koning droeg monniken op om het meisje te vinden. Eenmaal gevonden vroeg de koning haar één maal per jaar haar zegen. Er waren meisjes als haar, kumari’s, in drie koningssteden: Kathmandu, Bhaktapur en Patan.
Goedele Liekens maakte bij haar bezoek een rode stip op haar voorhoofd,
strooide rijst op haar hoofd en legde een bloem op het haar van het meisje. Ze
gaf haar fruit en koekjes als offer.
Als het meisje haar regels zou krijgen zou ze haar goddelijke status verliezen.
In vele oude maatschappijen waren regels, menstruatiebloed, de vrouw zelf,
onzuiver.
Ze kreeg op school geen voorkeursbehandeling maar werd er tijdens Dashain, het belangrijkste hindoefestival van Nepal, wel aanbeden door leerkrachten en kinderen.
De religie van de Newah (Newar in het Engels), de groep waartoe het meisje behoort, komt uit het hindoeïsme maar er zitten veel elementen uit het boeddhisme in. De “Newah of Newa (Sanskriet: नेवा) is de inheemse bevolking, afkomstig uit de Kathmandu-vallei in Nepal. De Newah is een linguïstische gemeenschap met de Tibeto-Burmaanse etniciteit, ras en geloof, met elkaar verbonden door een gemeenschappelijke taal. De term Newah geldt als een benoeming voor de afstammelingen van de burgers van het middeleeuwse Nepal.” (Wikipedia NL)
In alle religies komt reïncarnatie voor, op zijn minst reïncarnatie van
de ziel na de dood. In het hindoeïsme kan dat een eeuwige reïncarnatie van de
ziel zijn, van mens naar dier, weer naar een mens enz. In dit geval een tijdelijke reïncarnatie van Taleju, historisch een belangrijke minnares van
een koning.In het meisje was de
ziel van Taleju tijdelijk gereïncarneerd. Mensen konden via haar geschenken
geven. Geschenken waren altijd een ruil: men gaf iets om van de
ziel/godheid/voorouder iets in ruil e krijgen niet zelden voedsel, geluk,
gezondheid.
Een tijdelijke reïncarnatie komt niet vaak voor maar het komt voor. Jezus was
een reïncarnatie van zijn vader, Jahweh. Men geloofde dat mensen die bezeten
waren ook – al dan niet tijdelijk – een vijandige geest/ziel in zich hadden.
Die kon men proberen uitdrijven.
Allemaal ver van ons bed?
Dat denkt u.
In Antwerpen Brussel werd en mensen aan duivel uitdrijven. Het lesbische meisje
in Antwerpen stierf aan de gevolgen.
Het kan ook om te lachen zijn. In Genk werd in 2009 de duivel uit het
stadion van FC gent gedreven.
https://www.hbvl.be/cnt/aid872174/katholieken-kunnen-niet-lachen-met-duiveluitdrijving
De kerk was dan wel zogezegd boos maar in het Vaticaan is nog altijd een
duiveluitdrijver aan het werk.
Dr. Marc Vermeersch – marc.vermeersch@gmail.com
Voor een fundamentele uitleg over het ontstaan van religie zie:
Boek. Marc Vermeersch, Geschiedenis van de mens, Boek 2, De maatschappij van jagers en verzamelaars.
Andere blogs over religie en reïncarnatie.
Tik in Google ‘Marc Vermeersch blog religie’
Marc Vermeersch's Blog 
Het was niet God die de mens schiep, het zijn de mensen die sinds de vroege oudheid en nog altijd bezig zijn met goden te scheppen.