Een korte geschiedenis van geweld (6) Geweld in de eskimomaatschappij

eskimo Martin Frobisher 1576 1578

Tekening van één van de aller eerste Westerse, Britse, expedities van Martin Frobisher tussen 1576 en 1578 voor een noordelijke passage naar de Stille Oceaan. Eskimodorp.

De relaties tussen eskimo’s en indianen waren soms vreedzaam, ze dreven vaak handel, maar vaak ook gewelddadig. Ook tussen de Inuitgroepen, zeker als ze wat groterwaren, zag men vaak gewapende conflicten. In de MacKenziedelta van Alaska woondenbijvoorbeeld meer Inuit die vaker oorlog voerden dan de eskimo’s aan de noordpoolcirkel.
Indien de honger te groot was deinsde men er niet voor terug om te gaan stelen bij andere groepen. Bij zo’n raid vielen soms doden waarop de getroffen groep ook een raid hield om een gedood familielid te wreken. Gewapende conflicten waren er ook vaak omwille van vrouwen. Sommige groepsleden van de Inuit waren daardoor bekende moordenaars maar dat kon op minder afkeuring rekenen dan sociale misdaden als neerlijkheid, luiheid, gierigheid en bazigheid binnen de groep. De groep of clan was dé basiseenheid. Moorden bij andere groepen was niet het zwaarste misdrijf. De ouderen hadden de leiding in de eskimomaatschappij maar in extreem strenge winters kon het gebeuren dat ze werden achter gelaten als ze niet meer verder konden trekken met de groep. Dit gebeurde uiterst zelden en alleen onder extreme omstandigheden.

eskimo kaart

Waar de Inuit leefden en leve,

 

Het waren vaak de ouderen zelf die voorstelden dat men hen zou achter laten. Soms hingen de ouderen zich op omdat ze de groep niet ten laste wilden zijn. Daarbij konden ze bijgestaan worden door hun favoriet kind. In wanhopige situaties kwam het meer voor dat kleine kinderen werden gedood of achtergelaten in de hoop dat iemand hen alsnog zou vinden en zou kunnen helpen. Meisjes waren daarbij vaker het slachtoffer dan jongens omdat van mannen gedacht werd dat ze meer bijdroegen tot het welzijn dan vrouwen. Infanticide kwam regelmatig voor als baby’s gehandicapt of misvormd waren.

Als de vader of de moeder van een familie stierven viel de nucleaire familie uiteen. Kinderen konden geadopteerd worden door een andere familie maar werden soms gedood indien ze geen onderdak vonden. De eskimo’s hadden net als het Westen recent nucleaire families. Dit kwam omdat men in de zomermaanden moeilijk voedsel vond met groepjes die groter waren dan een paar mensen. De winter was de beste tijd als men op zeezoogdieren kon jagen en grotere groepen verwanten konden aaneen sluiten. De positie van de vrouwen was niet slecht bij de eskimo’s. Mannen hadden de leiding maar geweld tegen een vrouw gebruiken kon als gevolg hebben dat ze haar man verliet.(411)

Dr. Marc Vermeersch   – marc.Vermeersch@gmail.com

Marc Vermeersch, geschiedenis van de mens. Deel I jagers en verzamelaars Boek 2 de maatschappij van jagers en verzamelaars, p. 263-265.

Inuit of eskimo: welke naam? door Lawrence Kaplan

Although the name “Eskimo” is commonly used in Alaska to refer to all Inuit and Yupik people of the world, this name is considered derogatory in many other places because it was given by non-Inuit people and was said to mean “eater of raw meat.”

Linguists now believe that “Eskimo” is derived from an Ojibwa word meaning “to net snowshoes.” However, the people of Canada and Greenland prefer other names. “Inuit,” meaning “people,” is used in most of Canada, and the language is called “Inuktitut” in eastern Canada although other local designations are used also. The Inuit people of Greenland refer to themselves as “Greenlanders” or “Kalaallit” in their language, which they call “Greenlandic” or “Kalaallisut.”

Most Alaskans continue to accept the name “Eskimo,” particularly because “Inuit” refers only to the Inupiat of northern Alaska, the Inuit of Canada, and the Kalaallit of Greenland, and it is not a word in the Yupik languages of Alaska and Siberia.

Marc Vermeersch. De geschiedenis van de mens. Deel I. Jagers en verzamelaars.
– Boek 1, van Pan tot Homo sapiens. (2de uitgebreide druk 2014). 35€
– Boek 2, de maatschappij van -jagers en verzamelaars. (2de uitgebreide druk 2014) 35€. In dit boek wordt de maatschappij van de Australische en Tasmaanse Aboriginals besproken tussen p. 12 en p. 100.

Marc Vermeersch. De geschiedenis van de mens. Deel II. Landbouwers en veetelers. – Boek 3, Het ontstaan van landbouw en veeteelt in Zuidwest-Azie en de verspreiding er van naar Europa, West-Azie en Afrika. 35€
– Boek 4. Het ontstaan van landbouw en veeteelt in China, Nieuw-Guinea en Amerika. 35€. Wordt verwacht in 2017.
Ik plaats de tekst in het publiek domein. Dat wil zeggen hij mag onveranderd gekopieerd en verspreid worden. Geplaatst op sites, gedrukt in een blad enz.
Als je één van deze mogelijkheden gebruikt: geef mij een seintje, ik blijf graag op de hoogte.
Ik kan de tekst ook mailen in Word-formaat. Mail mij daarvoor.

Korte Geschiedenis van geweld
Deel 1: geweld bij chimpansees, bonobo’s en de mens 
Deel 2:
het moordinstinct
Deel 3:
in de prehistorie
Deel 4: het neolithicum
Deel 5: bij de Australische Aboriginals
Deel 6: Geweld in de eskimomaatschappij
Deel 7: Geweld bij de Irokezen
Deel 8: Slaven bij jagers en verzamelaars

 

Over marc vermeersch

Sedert 2002 werk ik aan een "geschiedenis van de mens". In 2008 verschenen twee boeken over jagers en verzamelaars. in 2012 verscheen het boek van mijn doctoraat. Boek 3 over het ontstaan van landbouw en veeteelt in Zuidwest-Azië verscheen in oktober 2014. De volgende jaren werk ik aan Boek 4 over landbouw en veeteelt in China, Amerika en Nieuw-Guinea.
Dit bericht werd geplaatst in eskimo, eskimo/Inuit, geweld, Uncategorized en getagged met , , . Maak dit favoriet permalink.

Plaats een reactie