Hieronder enkele punten die nuttig zijn om Wereldoorlog 1 te begrijpen.
Feodale mentaliteit bij keizers
De Europese vorstenhuizen waren familie van elkaar. Dat belette hen niet om in een alles verwoestende oorlog tientallen miljoen van hun onderdanen op te offeren aan hun eigen feodale waanideeën. Drie keizerrijken zouden ophouden te bestaan.
Negen Europese Vorsten in Windsor voor de begrafenis van Koning Edward VII in mei 1910, vier jaar voor het begin van de oorlog. Staand, van links naar rechts: Koning Haakon VII van Noorwegen, Tsaar Ferdinand van Bulgarije, Koning Manuel II van Portugal, Keizer Wilhelm II van het Duitse Rijk, Koning George I van Griekenland en Koning Albert I van België. Zittend, van links naar rechts: Koning Alfonso XIII van Spanje, Koning-Keizer George V van het Verenigd Koninkrijk en Koning Frederik VIII van Denemarken. In het volgende decennium zouden de rijken van keizer Wilhelm II en tsaar Ferdinand in een bloedige oorlog verwikkeld raken met de naties geleid door koning Albert I en koning George V. De oorlog was ook een familieaangelegenheid, want keizer Wilhelm II was een volle neef van koning George V en een oom van koning Albert I. Van de overige afgebeelde vorsten zou er in het volgende decennium één worden vermoord (Griekenland), drie zouden hun land neutraal houden (Noorwegen, Spanje en Denemarken) en twee zouden door revoluties uit hun macht worden verdreven.
De eerste wereldoorlog begon na een aanslag op de troonopvolger van de Oostenrijks-Hongaarse keizer, Frans Ferdinand van Oostenrijk en zijn vrouw, op 28 juni 1914, door een aanslag bij een bezoek aan de Bosnische stad Sarajevo.
De eerste wereldoorlog begon na een aanslag op de troonopvolger van de Oostenrijks-Hongaarse keizer, Frans Ferdinand van Oostenrijk en zijn vrouw, op 28 juni 1914, door een aanslag bij een bezoek aan de Bosnische stad Sarajevo.
De belangrijkste landen die in Europa de oorlog zouden uitvechten waren Duitsland, Oostenrijk-Hongarije, Frankrijk, Engeland en Rusland. Dit was een compleet zinloze oorlog. De landen die eraan deelnamen hadden op uitzondering van Fransen en Britten nog heersers waarvan de families gedurende eeuwen feodale heersers waren geweest die altijd uit waren op land, de economische basis van landbouwstaten. Hoewel zeker Duitsland, maar ook Oostenrijk-Hongarije en Rusland in het industriële tijdperk zaten waren de ideeën van hun heersers nog grotendeel feodaal. Oorlog voeren omwille van de Balkan was idioot. Dromen van grote veroveringen ten koste van andere staten was dat ook. Het zou alleen, misschien tientallen jaren later, nieuwe oorlogen hebben uitgelokt.
De drie eeuwenoude dynastieën van deze drie keizerrijken maakten een voor hen fatale beslissing: ze zouden afgezet worden in 1917 of 1918. De Romanovs en hun kinderen werden vermoord. De Duitse keizer moest naar Nederland vluchten, de laatste Habsburgse keizer vluchtte in 1918 naar Zwitserland maar werd er verbannen waarna hij naar Madeira trok en er al in 1922 overleed.
De balans voor deze keizers kon niet negatiever zijn.
Frankrijk was wel een republiek maar wilde sedert de smadelijke nederlaag van de oorlog tegen Duitsland in 1870-1871 revanche voor het verlies van Elzas-Lotharingen. De hogere generaals dachten ook als feodalen. Een paar honderdduizend soldaten laten slachten voor minimale winst van land: daar draaiden ze hun hand niet voor om.
In 1919 werd vrede gesloten en getekend in Versailles. De Franse wraak was groot: Duitsland moest Elzas-Lotharingen afstaan en zeer grote herstelbetalingen. Een deel van West-Duitsland zou bezet worden door Franse en Belgische troepen. Dat wekte veel Duitse wrevel op. Een van mijn grootvaders moest van de loopgraven aan de IJzer mee Duitsland gaan bezetten. Wij hebben nog veel postkaarten die mijn grootvader René Van den Heede in 1919 opstuurde uit dat bezet Rijnland.
Duitsers legden dwangarbeid op
Vanaf 1916 begon de bezetter op grote schaal Belgen te gebruiken als dwangarbeiders. Dit Menschenbassin moest de oorlogseconomie draaiend houden. Ongeveer 60.000 personen werden afgevoerd naar Duitsland en een gelijkaardig aantal moest dienst nemen in de Zivil-Arbeiter-Bataillonen die werden ingezet aan het Westfront.[3] De deportaties naar Duitsland duurden van oktober 1916 tot februari 1917. De getroffenen werden opgesloten in kampen waar ze leden onder honger, vuil en mishandeling. De dwangarbeid achter het front ging door tot het einde van de oorlog. De ‘burgerarbeiders’ werden vooral ingezet voor graafwerken (loopgraven, nutsvoorzieningen, graven…). België in de Eerste Wereldoorlog – Wikipedia
Franstalige onderdrukking goed gepraat
En dan komt een expert die het gebruik van Frans van bovenaf goedpraat.
36’ : “Dat zijn fabeltjes, hè (sic). Als gij uw opleiding hebt gehad, dan was die al in het Frans. Dus g’hebt uw legerdienst al in het Frans gedaan, ge kent die Franse termen. Ge weet dat ‘à gauche’ naar links is. ” Hier herneemt deze Vlaming de argumenten die bijna tweehonderd jaar gebruikt worden door Franstaligen. ‘Pour les Flamands la même chose’
Het zich op het standpunt van Franstalig België stellen stopt daarmee niet.
36’13” “Er sneuvelen meer Vlaamse soldaten. Gedurende de bezetting zie je dat de rekrutering zich alleen maar in die Westhoek kan afspelen of in het buitenland.” In het begin van deze aflevering wordt de Westhoek nog een ‘gebiedje’ genoemd, op minuut 36 staat ze in voor het grootste deel van de nieuwe rekruten. Baarlijke nonsens.
Dat de eisen voor gelijkberechtiging van het Nederlands ook door linkse partijen en communisten gedragen werd wordt hier niet vermeld. In 1937 werd zelfs de Vlaamsche Kommunistische Partij (VKP) opgericht als onderafdeling van de KPB. Georges van den Boom was voorzitter, Jef van Extergem was secretaris.
In Vlaanderen zijn er twee soorten collaboratie. Die met de Duitsers in de eerste en de tweede wereldoorlog. Die tijdens de tweede wereldoorlog was in grote mate crimineel: men vermoordde verzetsstrijders en Joden, voerde hen naar Breendonk en de Duitse concentratiekampen. Een andere vorm van collaboratie is de van een deel van de Vlaamse burgerij die er bijna tweehonderd jaar voor zorgt dat de Vlamingen minder rechten hebben in dit land dat de Franstaligen. Die vormen van onderdrukking zijn sterk afgenomen maar bestaan nog in Brussel.
Wonnen de Duitsers bijna?
(Minuut 13) “Tot de zomer van 1918 was Duitsland de oorlog duidelijk aan het winnen.” Dit is nonsens. Na bijna vier jaar oorlog was het front tussen de Noordzee tot aan Zwitserland gestabiliseerd. Enkele grote offensieven, zowel van Duitsers als van geallieerden brachten een terreinwinst van enkele honderden meter of enkele kilometer op. Dat was verwaarloosbaar in het geheel van de oorlog. In de slag van Verdun sneuvelden 430.000 soldaten! De Fransen kwamen er als winnaars uit maar dat is relatief gezien hun ook zware verliezen. In Duitsland verminderde het nationalisme vanaf 1917, het jaar dat de VSA mee begonnen vechten wat de Duitse moraal verder deed afbrokkelen. De VSA was van plan 2 miljoen soldaten in te zetten. Maar deze moesten eerst gemobiliseerd en uitgerust worden, met de boot naar Frankrijk gevaren waar ze nog drie maanden training kregen. Vergelijk dit met het gebrek aan training van de Russische soldaten meer dan een eeuw later. Duitsland had na de deelname van de VSA geen schijn van kans meer om te winnen ook al konden ze na de Russische revolutie in november 1917 veel troepen vrijmaken in het oosten die ze inzetten in het westen. Door de Britse zeeblokkade dook honger op in Duitsland.
Het laatste Duitse offensief, Ludendorff offensief dat begon op 15 juli 1918 was een wanhoopspoging. De Wikipediapagina is hierover zeer goed. “they suffered heavy casualties in return for land that was of little strategic value and hard to defend. The offensive failed to deliver a blow that could save Germany from defeat, which has led some historians to describe it as a pyrrhic victory.” Het gebied dat de Duitsers veroverden was relatief groot maar niet in vergelijking met
The proof of the pudding is in the eating. Kort na dit offensief stortte het Duitse leger ineen. Vanaf augustus begonnen de geallieerden een tegenoffensief dat hen 100 dagen later de overwinning opleverde. Dat was alleen mogelijk omdat het Duitse leger al wezenlijk de oorlog verloren had begin 1918. Elke parallel met Poetin en Rusland is toegelaten.
Het aantal militaire slachtoffers tijdens WO 1
Dr. Marc Vermeersch – marc.vermeersch@gmail.com
Marc Vermeersch's Blog 